Bruyères is de pendant van La Fille aux cheveux de lin uit boek I. Ook hier één en al melodie en kalme eenvoud. Ook hier een éénstemmige openingsfrase die later, tegen het einde van het stuk, op vergelijkbare wijze in herinnering wordt gebracht. Met de titel als uitgangspunt, terwijl we dat nauwelijks nodig hebben, voelen we ons met deze muziek buiten in de natuur – en plein air. Uit de aanwijzingen van Debussy bij de noten blijkt onmiskenbaar het lichte en vriendelijke karakter van deze prelude: calme, doucement expressif, joyeux en het op vier plekken genoteerde doux.

Debussy had weinig nodig om een muzikaal beeld van de natuur op te roepen, evenals de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson die de volgende regels schreef: