|
|
René Eckhardt |
COMPLETE PIANOWERKEN |
|
||
Ton de
Leeuw - Complete Piano Solo Works
|
||
RECENSIES
van de dubbel-CD Ton de Leeuw Complete Piano Solo Works "Evenwicht en gaafheid - ze resoneren mee bij beluistering van de integrale opname die de Nederlandse pianist René Eckhardt maakte van De Leeuws pianomuziek." (De Groene Amsterdammer, Bas van Putten, 28-01-2010)
“Van de twee late lange stukken, mijns inziens De Leeuws beste pianowerken, [Men go their ways en Les adieux] zijn eindelijk weer voortreffelijke uitvoeringen beschikbaar." (Emanuel Overbeeke, Luister, voorjaar 2010) De
pers over eerdere uitvoeringen van Ton de Leeuws "Eckhardt speelt met een virtuositeit en een rustige zelfverzekerdheid die zijn persoon als solist niet op de voorgrond dringen." (De Gelderlander) “René Eckhardt demonstreert weer eens wat een voortreffelijk pianist hij is.” (CD-bespreking Ton de Leeuw - Chamber Music in de Volkskrant) "De
Nederlandse muziek is goed af met een vertegen- woordiger als René
Eckhardt, die het ontwikkelen van een afgewogen oordeel over klank net
zo belangrijk vindt als een perfecte speeltechniek.” |
||
De CD Ton de Leeuw - Chamber Music waarop René Eckhardt Les Adieux (1988) speelt, werd bekroond met de Edison Klassiek 1993. Uit
het Juryrapport Edison Klassiek: |
||
Beeld uit DE KLANK VAN DE STILTE, een film van Eline Flipse over Ton de Leeuw: René Eckhardt werkt met de componist aan diens compositie Les adieux. In deze compositie klinken de registers van de piano in al hun glorie. |
||
"Ik
ervaar de muziek altijd als een stroom
Ton de Leeuw |
Tussen
1943 en 1988 schreef Ton de Leeuw
(1926-1996) De Leeuw studeerde onder meer bij Henk Badings en Olivier Messiaen. De componist placht te zeggen: “De kunstenaar is een instrument.” Die uitspraak impliceert een mentaliteit van de uitvoerend musicus, een houding ten aanzien van muziekmaken die De Leeuw in India, waar hij regelmatig kwam, aantrof: openheid, concentratie op het moment en musiceren in dienst van de compositie. Hij adviseert de uitvoerend musicus “iedere poging om mooi, expressief en spanningsvol te spelen” achterwege te laten. “Vooral niet te veel willen doen,” zei hij vaak tegen mij. De Leeuw streeft in zijn muziek naar evenwicht en harmonie. Niet dat er geen climaxen en contrasten in zijn werk voorkomen. Maar ze staan in dienst van een hoger doel: het opheffen van tegenstellingen. In de jaren tachtig ontwikkelde hij daarvoor een speciale manier van componeren die hij verwijde modaliteit noemde. René Eckhardt |
|
Meer informatie over leven en werk van De Leeuw:
Tien
componistenportretten Saar Roelofs |
|
|
solo pianowerken In chronologische VOLGORDE 01
-Partita (Breda, 1943) 4’ 02
-Praeludium en Fuga (1944) 2’ 03
-Piano sonate I (Breda, 1945) 8’ 04
-Partita (Breda, 1946) 4’ 05
-Drie inventies (1946) 7’ 06
-Kleine suite (Breda, 1946) 6’ 07
-Piano sonate II (Breda, 1948) 19’ 08
-Sonatine (Breda, 1949) 7’ 09 -Vier preludes (Parijs, 1950) 9’. 10 -Variations sur une chanson populaire Française
11 -Cinq études (Gaudeamus, Bilthoven, 1951) 7’. 12
-Vier ritmische études (Utrecht, 1952) 8’ 13
-Danse lente (Utrecht, 1953) 2’ 14 -Pastorale (Utrecht, 1954) 1.5’ 15
-Lydische suite (Utrecht, 1954) 6’ 16 -Drie Afrikaanse etudes (Utrecht, 1954) 7’. 17
-Zes dansen (Utrecht, 1955) 7’ 18 -Men go their ways (Hilversum, 1964) 14’. 19 -The nine rasas (Hilversum 1968) 8’. 20 -Linkerhand en rechterhand (1976) 5’. 21 -Les Adieux (1988) 18’ |
|
Deze
illustratie is gebaseerd op een zwart-wit tekening van een piano.
De tekening is door Partner Productions voorzien van
kleurvlakken en tekst.
Partner Productions heeft proberen te achterhalen bij wie de rechten van de
gebruikte zwart-wit tekening berusten.
De rechthebbende wordt uitgenodigd contact met Partner Productions op te nemen.