HAYDN

Haydn Today
ink on paper, 15x20 cm,
© René Eckhardt,

Citaten uit een interview 
met René Eckhardt

in NRC Handelsblad

(door Mischa Spel)

"Toek Numan is de jongste componist. Zijn stijl is speels, verhalend en energiek. Dat hoor je ook in Hoeken en Dalen; KLAvertje VIER. Het eerste deel is intens, heftig en expressief - met gespierde dissonanties en een rijk gebruik van de pianoklank. Het lichtvoetige tweede deeltje speelt zich vooral in de hoge regionen van de piano af. Wat me frappeert aan Toek Numan is dat zijn muziek nooit op een technisch of cerebraal niveau blijft hangen, maar steeds direct aanspreekt.'

"Het is opmerkelijk hoezeer deze drie composities contrasteren in stijl. Suite van Roel van Oosten is juist weer heel klassiek van opzet, met twee uitbundige hoekdelen en een verstild middendeel. In zijn klankkleurgebruik is Van Oosten duidelijk Frans georiënteerd."

'Auxochromes van Roderik de Man is een compositie waarin de piano een dialoog aangaat met elektronische klanken op cd, die zijn afgeleid van de piano. Die wisselwerking tussen piano en elektronica heeft een sterk kleurvermeerderend effect. Nu eens is het de cd, dan weer de piano die met heftige impulsen een tegenreactie uitlokt. En doordat de "gewone" ruimtelijkheid van de piano wordt verdubbeld door de klanken op cd, ontstaat een heel wijds klankeffect. Het zal een sensatie zijn dat live te horen !'

 
Toelichting

In het recital Van Haydn tot Heden worden klassieke en moderne pianowerken met elkaar gecombineerd. 

De klassieke instrumentale stijl van Haydn en tijdgenoten inspireerde Stravinsky tot het schrijven van zijn Sérénade en la waarvan de vorm in vier delen (Hymne, Romanza, Rondoletto en Cadenza Finala) aan de 18de eeuwse "Nachtmusik" doet denken. 

De jonge Schumann daarentegen vond Haydn ouderwets en spiegelde zich liever aan vernieuwers als Beethoven en Schubert. Daarnaast was voor hem vooral de literatuur een bron van inspiratie: zonder de roman Flegeljahre van de schrijver Jean Paul was zijn pianowerk Papillons - destijds een vernieuwend werk - nooit ontstaan. 

Welke ‘klassieke’ sporen klinken door in de kersverse, aan René Eckhardt opgedragen pianowerken van de Nederlanders Roderik de Man (1941), Roel van Oosten (1958) en Toek Numan (1971)? Waardoor werden zij geïnspireerd? Drie generaties Nederlandse componisten die ieder een bijzonder oeuvre hebben opgebouwd en die met hun composities ons muzikale erfgoed misschien weer in een ander daglicht zullen stellen.